Dit is wat zijn baasje de eerste dag over hem schreef : Buddy gedraagt zich voorbeeldig. Hij is speels maar gaat vrij spoedig liggen daar waar wij zijn. De darmen werken ook en het plasje dat hij binnen deed is hem vergeven. Leuk zo’n maatje !
Op 20 mei ontvingen we weer leuk nieuws over Buddy :
Het is inmiddels meer dan vijf weken geleden dat wij Buddy afhaalden op Schiphol.
In deze vijf weken heeft Buddy een centrale plaats in ons huishouden geclaimd en gekregen.
Wandelen eten en spelen zijn de activiteiten die zijn – en voor een gedeelte dus ook ons – dagritme bepalen.
Hij is inmiddels niet meer weg te denken, iets dat we ook helemaal niet zouden willen.
Buddy is een verschrikkelijk aanhankelijke, slimme en energieke hond. Een potloodje, gummetje of botje,
alles kunnen we uit zijn bek halen zonder dat hij agressief wordt. Kinderen komen naar hem toe en willen hem aaien.
Hij vindt het heerlijk om ook af en toe bij iemand op schoot te klimmen en 23 kilo ligt dan rustig te slapen!
Wildvreemden spreken ons aan en zeggen wat een mooie hond!
Het enige wat hem vreselijk opwindt zijn fladderende duiven en ander vogelspul dat hij in de tuin en
op straat ziet. Dan is hij niet te houden en zou hij er het liefst achteraan gaan.
We zijn even langs geweest bij de dierenarts ter kennismaking. Deze constateerde een oorontsteking
waarvoor we een antibioticum kregen. Het euvel lijkt verholpen. Buddy eet goed en is dol op appel en karnemelk
aangelengd met water. Hij slaapt ‘s nachts door en alleen als het onweert wordt hij onrustig.
Dit geldt overigens ook voor veel mensen.
We zijn met Buddy op een “puppy” training gegaan waar we nuttige tips krijgen en oefeningen doen.
In het begin trok hij enorm aan de lijn tijdens het uitlaten. Dit is mede door de training al aanzienlijk afgenomen.
Het is ons doel om Buddy uiteindelijk los te kunnen laten lopen. Dit zal echter nog wel een tijdje duren.
Al met al zijn we bijzonder content met onze huismaat en we geloven dat dit ook wederzijds is.
In november 2018 ontvingen we weer leuke foto’s en een prachtig en ontroerend geschreven verhaal over Buddy.
Hierbij een stukje over Buddy geschreven door San de Costa, de trainster waar we de training Samenwerken met je hond volgen.
Buddy komt uit het buitenland en Kees en Marianne zijn hem samen gaan ophalen op het vliegveld. Hoe spannend moet dat zijn geweest.. . Buddy is regelrecht in de harten van deze lieve mensen gedoken en dat is zo’n genot om te zien. Over zijn straathonden manieren kunnen Kees en Marianne met veel humor, smakelijk vertellen. Hoe hij met zijn lange poten toch probeert te kijken of er iets van het aanrecht valt te harken, bijvoorbeeld. Hoe hij gebiologeerd naar vogeltjes kan kijken want zeer waarschijnlijk was dat zijn enige mogelijkheid om een hapje naar binnen te schransen vroeger. Of zijn enige speelgoed en vermaak. Maar wat een heerlijke vent is het. Gek is hij op zijn baasjes en gek zijn zij op hem. Er zit geen greintje venijn in deze hond, al snapt hij de wereld niet altijd even goed. Al maakt hij weleens een foutje. Hij doet zo vreselijk zijn best om ‘het spel te spelen’ met zijn baasjes. Want dat is de sleutel bij deze schat. Niet trainen maar spelen en genieten. Samen een band opbouwen en een gouden vriend in huis hebben als prachtig cadeautje. Want dat is het. Een prachtig cadeautje dat nooit gebaat zou zijn bij een strenge aanpak. Stapje voor stapje hem laten geloven dat hij echt thuis is bij zijn lieve baasjes en dat zij echt voor hem gaan. Wij weten en zien het al, maar soms denk ik dat Buddy zich afvraagt of het echt en eerlijk waar is. Soms voel ik dat hij denkt: ”Knijp me eens… Misschien droom ik dit alles wel…”. Veel geluk, grote lieverd. Je bent het zo waard…