Op 20 december 2017 arriveerde Nola met onze dochter op Schiphol. Toen het deurtje van de skykennel openging wist ze niet hoe snel ze er uit moest komen. Heel spannend op Schiphol en in de auto, maar ze bleef kalm naast ons lopen en zitten. Eenmaal thuis hebben we haar rustig het huis laten verkennen, ze was heel voorzichtig maar nieuwsgierig. Alles werd besnuffeld, ook de kerstboom, hij is blijven staan. De volgende dag zijn we gaan wandelen en kwam ze 2 iets te enthousiaste buurhonden tegen, de schrik zat er toen goed in. Haar eten pakte per brokje en ging dat dan ergens anders opeten, de eerste paar dagen heb ik haar in de bench eten gegeven, daar verstopte ze het onder een deken. De eerste nacht sliep ze ook in de bench. De tweede nacht wilde ze niet en ze ging blaffen. Ze had in de bench geplast, na verschonen heeft ze toch een paar uur geslapen maar daarna ging ze weer blaffen. Wat te doen, we hebben buren, dan maar mee naar boven, dat werkte niet, ze stond meteen op het bed te grommen naar zichzelf in de spiegel. Weer naar beneden, we hebben haar toen niet meer in de bench gedaan. Dat ging goed. De bench staat weer op zolder en Nola slaapt nu in een lekkere zachte mand met een dekentje erbij. Eten is geen probleem meer, ze eet het op daar waar ze het krijgt en verstopt niets meer.

Op eerste Kerstdag een diner bij ons thuis voor 16 personen. Nola vond het allemaal heel gezellig, was lief tegen de familie. De hapjes op tafel waren wel interessant maar het is allemaal heel goed gegaan. Daarna Oud en Nieuw. Onze vorige hond was bij de eerste knal al van slag. Nola heeft het volgehouden tot een uur of 3 ‘s-middags, toen werd het teveel, te vaak. Ze is onder de eettafel gaan liggen tot ver na middernacht en wij haar uit gingen laten. Alles was weer in orde.

Na de ervaring met de buurhonden is ze wel een tijdje van slag geweest, blafferig en grommerig en ook bang voor andere honden. Na wat tips van Jessica en Krista van Soza gaat het langzaam beter. Sommige honden kent ze inmiddels en als ze die tegenkomt is ze enthousiast en wil ze spelen. Bij onbekende honden blijft ze dicht bij ons maar wil ze wel snuffelen en als dat allemaal goed gaat wordt ze helemaal blij.

Wandelen vindt ze het einde. Ze kan goed naast lopen en trekt niet, dat is haar goed geleerd. Aan de lange lijn is ook leuk, dan kan ze lekker even een sprintje trekken.

Nola moet nog erg wennen aan autorijden, de stofzuiger en de strijkbout. Alle vogels buiten zijn heel interessant. Het verkeer hier, fietsen, brommers, auto’s, bussen en vliegtuigen maken geen indruk.

Binnenkort gaan we met Nola op cursus, daar hebben we zin in, kijken wat we haar en onszelf nog allemaal kunnen leren. Zitten doet ze al.

We hebben een hele leuke, lieve hond gekregen waar we erg blij mee zijn.

Op 20 december 2018 ontvingen we weer nieuws over Nola waar we heel blij mee zijn.